Dla niektórych jedzenie staje się źródłem pocieszenia i pielęgnacji lub sposobem na kontrolowanie lub uwalnianie stresu. Dla innych utrata wagi może rozpocząć się jako sposób na zdobycie aprobaty przyjaciół i rodziny. Zaburzenia odżywiania nie są dietami, oznakami osobistej słabości lub problemami, które po prostu znikną bez odpowiedniego leczenia. Zaburzenia odżywiania występują we wszystkich grupach społeczno-ekonomicznych i etnicznych. Zwykle rozwijają się u dziewcząt w wieku od 12 do 25 lat. Ze względu na wstyd związany z tą złożoną chorobą wiele kobiet nie szuka leczenia ani pomocy dopiero po latach. Zaburzenia odżywiania występują również u małych dzieci, starszych kobiet i mężczyzn, ale znacznie rzadziej.